سلام خوشتیپ !
وازلین حاوی ویتامین E بلوسیل ( BLUESEAL ) در حجم 100 میل عرضه بازار شده است و بهترین گزینه برای مرطوب نگه داشتن پوست و تامین رطوبت مورد نیاز آن است. این محصول به عنوان مرطوب کننده قوی پوست کاربرد دارد.
وازلین برای اولین بار در سال 1859 توسط شیمیدان آمریکایی، رابرت چیسبوری کشف شد. او هنگام بررسی چاه نفت به طور تصافی وازلین را کشف کرد و متوجه شد که این محصول برای درمان زخم و سوختگی پوست بسیار مفید است. به همین سبب با توجه به اینکه وازلین پالایش نشده ممکن است حاوی مواد مضر باشد؛ ابتدا آن را تصفیه کردند. سپس در سال 1870 وازلین را با نام تجاری ژله پترولیوم توسط کمپانی یونیلور عرضه بازار و در اختیار مصرف کنندگان قرار داد.
این محصول در آینده مورد پسند مصرف کنندگان قرار گرفت و با نام وازلین به تولیدات خود ادامه داد. وازلین ترکیبی از روغن های معدنی، موم عسل و پارافین است و در اصل رنگ و بویی ندارد. این کرم موارد مصرف زیادی دارد. از مهم ترین فواید آن می توان به خاصیت مرطوب کنندگی قوی اشاره کرد که از این طریق به درمان ترک های پوستی کمک شایانی می کند. خشکی آرنج و ترک کف پا را نیز برطرف می کند.
این وازلین حاوی مقدار قابل توجهی ویتامین E است که فواید بسیاری برای سلامت پوست دارد. ویتامین E در نرم و مرطوب کردن پوست خشک نقش شایانی دارد؛ پوست را شفاف و درخشان می کند و در جوان ماندن و جلوگیری از شل شدن و افتادگی پوست تاثیر مطلوبی می گذارد. به علاوه استفاده از محصول برای سلامت موها نیز کاربرد دارد.
نحوه مصرف:
مقدار مناسبی از آن را به پوست بمالید و سپس با ملایمت ماساژ دهید تا جذب شود. بهتر است هنگام استفاده پوستتان تمیز باشد.
وازلین یک برند آمریکایی با بنیان روغن ژله ای است که مالک آن شرکت بریتانیایی – هلندی یونیلیور است. محصولات آن شامل روغن ژله ای،مجموعه ای از کرم های پوستی، صابون ها، لوسیون ها، پاک کننده ها و دئودورانت ها می باشد. اولین ارجاع به نام وازلین توسط مخترع روغن ژله ای، رابرت چِسبروگ، در ثبت اختراعش به منظور فرایند ساخت روغن ژله ای در سال 1872 بوده است. رابرت چِسبروگ یک محصول جدید و مفید را از روغن اختراع کرد که نام آن را وازلین نهاد. نام وازلین توسط تولید کنندگان آن نامیده شده که از وازر آلمانی "آب" روغن زیتون گرفته شده است. در سال 1859، رابرت چِسبروگ به میادین نفتی تیتوسویل، پنسیلوانیا رفت و یک باقی مانده را به نام موم میله ایرا یاد گرفت که می بایست به صورت دوره ای از پمپ های برقی حذف شود. کارگران نفتی از این مواد برای بهبود زخم و سوختگی استفاده میکردند. چِسبروگ نمونه هایی از موم میله ای را به بروکلین برد، روغن ژله ای را استخراج کرد و شروع به تولید محصولات پزشکی کرد که به آن وازلین می گفتند.
