سلام خوشتیپ !
این یک ترکیب ویژه از دانه های قهوه آمریکای لاتین و آسیا/اقیانوسیه است که به صورت تیره برشته شده تا شیرینی غنی و کاراملی ایجاد کند.
از آنجایی که این دم کرده طعمی قوی دارد که در برابر شیر مقاومت می کند، پایه ای عالی برای تهیه لاته یا کاپوچینو در خانه است.
در اینجا یک واقعیت جالب وجود دارد: اسپرسو در ایتالیا توسط روحیه ای مبتکر اختراع شد که به دنبال راهی برای تهیه قهوه در زمان کمتر بود تا به مسافرانی که برای گرفتن قطار عجله می کردند خدمات رسانی کند. وقتی به آن فکر می کنید تا حدودی طعنه آمیز است، زیرا عاشقان قهوه در ایتالیا (و در سراسر جهان) اکنون ترجیح می دهند اسپرسوی خود را در جرعه های طولانی و آهسته میل کنند.
* تشخیص تفاوت بین قهوه کافئین دار و بدون کافئین استارباکس دشوار است.زیرا نسخه های بدون کافئین ما همان طعم و کیفیت عالی را ارائه می دهند، فقط با کافئین کمتر. این یک فنجان برای کسانی است که می دانند چه می خواهند، و مهمتر از همه، چه چیزی را نمی خواهند.
استارباکس یک شرکت آمریکایی و صاحب بزرگ‌ترین کافی‌شاپ‌های زنجیره‌ای در سراسر دنیا است. اولین شعبهی استارباکس در سال ۱۹۷۱ توسط سه دوست در شهر سیاتل ایالت واشنگتن و تنها با ارائه‌ی دانه‌ی قهوه به مشتری‌ها راه‌اندازی شد. بعد از گذشت چند سال و با خریداری شدن حق امتیاز این برند توسط هاوارد شولتز، اولین کافی‌شاپ این برند با هدف بازسازی حال و هوای کافی‌شاپ‌های ایتالیا برای مردم آمریکا راه‌اندازی شد. این شرکت علاوه بر قهوه محصولات دیگری مانند قهوه‌ساز نیز به بازار عرضه می‌کند. استارباکس که بزرگ‌ترین کافی‌شاپ زنجیره‌ای جهان لقب گرفته است، در حال حاضر بیش از ۲۴ هزار شعبه در سراسر جهان دارد.
در سال‌های بین ۱۹۷۱ تا ۱۹۷۶ این فروشگاه فقط دانه‌های قهوه‌ی بوداده را برای فروش به مشتری‌ها عرضه می‌کرد و تنها قهوه‌های دم کشیده‌ی آن‌ها، نمونه‌های کوچک و مجانی بودند که در مغازه سرو می‌شدند. آن‌ها در سال اول بعد از راه‌اندازی فروشگاه خود، دانه‌های خام قهوه را از آلفرد پیت می‌خریدند؛ اما بعدا آن‌ها را مستقیما از خود تولیدکنندگان قهوه خریداری کردند. در سال ۱۹۸۱، هاوارد شولتز که بعدها رئیس استارباکس شد و مدیریت اجرایی آن را بر عهده گرفت، برای اولین بار به این مغازه پا گذاشت و ۱ سال بعد به‌عنوان بازاریاب به جمع شرکا پیوست. در سال ۱۹۸۳ هاوارد به ایتالیا سفر کرد تا با راز و رمز قهوه‌های ایتالیایی آشنا شود و در این زمینه تجربه کسب کند. او قصد داشت سنت قهوه‌خانه‌های ایتالیایی را به آمریکا بیاورد. جایی که مردم در آنجا جمع شوند و ضمن خوردن قهوه با یکدیگر به گفتگو بپردازند. درواقع هدف از راه‌اندازی کافی‌شاپ، درست کردن مکان سومی علاوه بر محل کار و خانه بود تا مردم بتوانند اوقات خود را در آنجا سپری کنند. او برای مدتی استارباکس را رها کرد تا کافی‌شاپ خودش را با نام «ایل ژورناله» افتتاح کند. او در این کافی‌شاپ قهوه‌های استارباکس را دم می‌کرد و به مشتری‌های می‌فروخت. هاوارد در آگوست سال ۱۹۸۷ پول‌های خود را جمع کرد و حق امتیاز استارباکس را از صاحبان آن خریداری کرد. شولتز این ۲ فروشگاه را باهم ترکیب کرد و به گسترش شعبه‌های آن پرداخت و در همان سال تعداد شعبه‌های این فروشگاه در آمریکا و کانادا به ۱۷ عدد رسید. در سال ۱۹۹۱ اولین شعبهی استارباکس در فرودگاه بین‌المللی سیاتل افتتاح شد و این برند امروزه در اکثر فرودگاهی دنیا شعبه دارد. همچنین اولین شعبهی استارباکس در خارج از آمریکا در سال ۱۹۹۶ در توکیوی ژاپن افتتاح شد.
